Είδαμε σε προηγούμενο άρθρο τη σημασία τής ταχύτητας κλείστρου μίας μηχανής και της τιμής τού διαφράγματος ενός φακού. Ο συνδυασμός αυτών των δύο, ουσιαστικά, καθορίζει την ποσότητα του φωτός που θα εισέλθει στη μηχανή.

Ας δούμε τώρα έναν τρίτο παράγοντα ο οποίος έρχεται να παίξει τον δικό του ρόλο σε αυτόν τον συνδυασμό και να βοηθήσει στις περιπτώσεις όπου οι συνθήκες απαιτούν περισσότερο φως.

 

 

Ευαισθησία φιλμ

Στις συμβατικές μηχανές όταν κάποιος θέλει να φωτογραφήσει χωρίς φλας, σε συνθήκες με περιορισμένο φωτισμό, πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα πιο "γρήγορο" φιλμ, κοινώς ένα φιλμ περισσότερων ASA. Στις ψηφιακές μηχανές, ωστόσο, είναι μάλλον απίθανο να πραγματοποιήσει, αντίστοιχα, αλλαγή αισθητήρα με έναν "γρηγορότερο". Για τον λόγο αυτόν, όταν ο χρήστης θέλει να αυξήσει την ευαισθησία λήψης, το κάνει ανεβάζοντας την τιμή ISO.

Υψηλότερες τιμές ISO συνεπάγονται μεγαλύτερη ευαισθησία, δηλαδή αύξηση της δυνατότητας λήψης σε περιβάλλον με περιορισμένο φως, χωρίς τη χρήση φλας.

Ο λόγος που έγινε η επιλογή της συγκεκριμένης μονάδας μέτρησης ήταν γιατί η μετάβαση των φωτογράφων από τα αναλογικά στα ψηφιακά ISO, έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν ομαλότερη. Έτσι, σε κάποιον που χρησιμοποιούσε επί χρόνια φιλμ και έχει πρόσφατα αποκτήσει μία ψηφιακή μηχανή, η φράση "ISO 200", αν μη τι άλλο, του φαίνεται οικεία και κατανοητή

 

 

Το ISO στις ψηφιακές μηχανές

Πώς όμως αυξάνεται η ευαισθησία σε μία ψηφιακή μηχανή; Πριν από κάθε λήψη, ο αισθητήρας της μηχανής φορτίζεται με ηλεκτρόνια. Στην περίπτωση της αυξημένης ευαισθησίας, πολύ απλά, ο αισθητήρας φορτίζεται με περισσότερα ηλεκτρόνια. Έτσι, γίνεται πιο ευαίσθητος και ικανός να καταγράψει μία εικόνα κάτω από συνθήκες με περιορισμένο φως. Φυσικά, η επιλογή αυτή έχει κι ένα κόστος, το οποίο ονομάζεται "ηλεκτρονικός θόρυβος"!

Ο ηλεκτρονικός θόρυβος, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, μειώνει την ευκρίνεια και την απόδοση της τονικότητας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί ένα είδος πολύχρωμης κοκκίδωσης που στις μεγάλες ευαισθησίες γίνεται ορατή στην επιφάνεια της φωτογραφίας.

Το εύρος των ευαισθησιών μιας ψηφιακής μηχανής είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το μέγεθος και την ανάλυση του αισθητήρα της. Όσο μικρότερος είναι ο αισθητήρας κι όσο περισσότερα megapixels έχει, τόσο λιγότερες είναι οι ευαισθησίες που μπορεί να εκμεταλλευτεί η μηχανή. Από την άλλη, όσο μεγαλώνουν οι διαστάσεις του αισθητήρα, και κατ' επέκταση το μέγεθος των φωτοδιόδων, τόσο περισσότερο αυξάνεται και το εύρος των ευαισθησιών.

Έτσι, το ISO έρχεται ως λύση ανάγκης για τον φωτογράφο στις περιπτώσεις όπου η πιο αργή ταχύτητα κλείστρου της μηχανής και το μέγιστο διάφραγμα του φακού, αδυνατούν να παράγουν αρκετό φως.