Η σειρά των άρθρων με τις διασημότερες φωτογραφίες επιστρέφει και σας γυρνά κάποια χρόνια πίσω στην ιστορία της φωτογραφίας.

Σήμερα θα δούμε μια εικόνα από τον άνθρωπο που έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα και ειδικότερα ένας από τους «πατέρες» της φωτοδημοσιογραφίας. Το όνομα του γνωστό σε όλους, Henri Cartier-Bresson.

 

 

Δεν θα αναλύσω το σύνολο της δουλειά του καθώς αυτό πρέπει να γίνει σε μεγάλο βάθος και με πολλές λεπτομέρειες για όλα αυτά που προσέφερε στη φωτογραφία αυτός ο άνθρωπος. Θα ασχοληθώ όμως με μια από τις διασημότερες φωτογραφίες του.

Τα χαρακτηριστικά του Bresson ήταν η ταχύτητα που είχε για να πατήσει το κουμπί της μηχανής και φυσικά το ενιστικό που τον διακατείχε για να αποτυπώσει την φωτογραφία που είχε στο μυαλό του. Το 1932 μπόρεσε να τα συνδυάσει με τον καλύτερο τρόπο και να δημιουργήσει ένα αριστούργημα μορφής και φωτός στον σταθμό του Παρισιού.

 

 

Παρόλο που ο Cartier-Bresson δεν ξεχώρισε καμία από τις εικόνες του, οι ιστορικοί τέχνης θεωρούν την "Behind the Gare Saint-Lazare" ως την πιο αντιπροσωπευτική του φωτογραφία.

Βλέποντας το σύνολο της δουλειάς του, μπορώ να πω ότι ήταν ερωτευμένος με τη συμμετρία. Ο σκοπός του ήταν να πλαισιώνει όλα τα επίπεδα της εικόνας και να μπορεί να καθοδηγεί το μάτι τού θεατή όπου εκείνος επιθυμούσε. Στη συγκεκριμένη φωτογραφία παρατηρούμε ένα άψογο κάδρο, μελετημένο μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.

Σε πρώτο πλάνο, ο θεατής μπορεί να διακρίνει το κεντρικό θέμα τής φωτογραφίας, έναν άντρα που πηδάει από μια κατεστραμμένη σκάλα η οποία δημιουργεί έναν κυματισμό στο νερό. Στο βάθος υπάρχει ένα τοίχος πάνω στον οποίο βρίσκεται μια αφίσα που δένει άψογα με το θέμα της εικόνας. Ο Bresson είχε μελετήσει τον χώρο τόσο καλά και το μόνο που του έλειπε είναι το ανθρώπινο στοιχείο, ελπίζοντας ότι κάποιος θα βρεθεί να "χορέψει" πάνω από το νερό και να μιμηθεί την κίνηση του χορευτή που βρίσκεται στην αφίσα.

Πριν τραβήξει κάθε εικόνα προσπαθούσε να εξασφαλίσει πως όλες οι συνθήκες θα είναι όπως ήθελε. Αν κάτι δεν πληρούσε τα κριτήριά του, απλά κατέστρεφε τη φωτογραφία. Οι ιστορικοί δεν τον ονόμασαν “Godfather of Candid Photography” χωρίς λόγο! Ήταν πραγματικά υπεύθυνος σε μεγάλο βάθμο για την τελική εικόνα προσπαθώντας να μην αφήνει τίποτα στην τύχη.

Ο Bresson αποτελεί αναμφίβολα ένα καλό παράδειγμα για όσους ασχολούνται με τη φωτογραφία! Δε χρειάζεται να βγάζετε χιλιάδες φωτογραφίες προσπαθώντας στο τέλος να βρείτε τις καλές. Μελετήστε προσεκτικά το κάδρο σας και περιμέντε για την "αποφασιστική στιγμή" ή όπως το έχει "βαπτίσει" ο ίδιος ο Bresson: The Decisive Moment.