Δεδομένου ότι στη φωτογραφία τοπίου θέλουμε να αποτυπώσουμε όσο περισσότερα στοιχεία μπορούμε, συνήθως χρησιμοποιούμε ευρυγώνιους αντί για ζουμ φακούς, κάτι το οποίο αναφέρουμε και στο αντίστοιχο άρθρο για τη χρήση των ευρυγώνιων φακών.

Συνεπώς, η φωτογραφία τοπίου είναι συνώνυμη με τους ευρυγώνιους φακούς. Ή μήπως όχι;

 

 

Ο φωτογράφος Timmy Smalls ταξίδεψε στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας προκειμένου να φωτογραφίσει τοπία, έχοντας μαζί του μόνο έναν φακό 50mm!

Όπως αναφέρει ο Timmy "οι κανόνες ήταν απλοί: όλες οι φωτογραφίες θα έβγαιναν μόνο με τον 50mm, χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε τεχνική, όπως μακρά έκθεση (long exposure), φίλτρα, πανοράματα και αρκετή περικοπή (crop)."

 


Το ερώτημα που προκύπτει είναι το κατά πόσο ένας σταθερός φακός των 50mm μπορεί να "χωρέσει" τοπία.

"Η πρόκληση αυτή δημιούργησε μία σπίθα μέσα μου και είχα την ευκαιρία να δουλέψω το εστιακό μήκος των 50mm με έναν διαφορετικό τρόπο. Στο μυστήριο του γάμου, για παράδειγμα, χρησιμοποιώ κατά βάση φακούς 35mm και 70-200mm, οπότε τα 50mm μού ήταν κάπως "άγνωστα".

 

 

Οι πρώτες εντυπώσεις

"Αρχικά ήταν πολύ δύσκολο να φτιάξεις το κάδρο σου. Τα 50mm δεν έχουν ούτε την παραμόρφωση που δίνουν οι ευρυγώνιοι φακοί ούτε την "συμπίεση" του κάδρου που προσφέρουν οι τηλεφακοί. Πρέπει λοιπόν να συμπεριλάβεις στο κάδρο σου κάτι ενδιαφέρον."

 

 

Το συμπέρασμα

"Ύστερα από μία εβδομάδα λήψεων κατάλαβα ότι τα 50mm είναι πολύ βολικά για φωτογραφία τοπίου. Το εστιακό μήκος φαίνεται "φυσικό". Νιώθεις ότι είσαι εκεί, ότι βλέπεις τη σκηνή με τα μάτια σου. Αρκετά κοντά για να δεις λεπτομέρειες και παράλληλα αρκετά πλατιά ώστε να υπάρχει βάθος στην εικόνα."

 

Σε κάθε περίπτωση, το να έχεις συγκεκριμένο εστιακό μήκος σου δίνει τη δυνατότητα να συνθέτεις εξ' ολοκλήρου το κάδρο σου, χωρίς να "παίζεις" με το ζουμ.

 

Ακολουθούν μερικές ακόμη φωτογραφίες τοπίου, αποκλειστικά με φακό των 50mm.